Mijn neef heeft op tweede kerstdag een dochtertje gekregen en deze avond gaan we op bezoek bij de kersverse ouders en het kleine wondertje. Omdat ik zelf graag cadeautjes krijg die zelf gemaakt zijn, wilde ik ook eens iets uitproberen...
Op het geboortekaartje stond vooraan een uiltje. Na wat zoekwerk op internet vond ik enkele ideetjes om zelf een soort 'knuffeluiltje' te naaien. Omdat we thuis nog wat belletjes hadden liggen, kreeg ik het idee om er een soort rammelaartje van te maken dat je omhoog kan hangen aan het wiegje.
Omdat mijn mama graag naait en stikt, heb ik de kriebels overgekregen. Ze heeft me al geholpen om zelf een rok en een kleedje te maken. In de vorige zomervakantie heb ik ook al twee pennenzakjes en een hoesje voor een zakdoekdoos gemaakt. Ik vind het echt wel leuk om te doen, dus ik zag het volledig zitten om ook eens zelf een uiltje te proberen maken!
Dit zijn de pennenzakjes en het zakdoekhoesje:
Op internet zocht ik eerst een patroon van een uiltje dat ik kon overtekenen op mijn stof. (mijn mama was vorige week in een leuk winkeltje in Leuven wat stof gaan kopen, dus ik had geluk :))
Ik speldde het uiltje op de achterkant van de katoenen stof en tekende het twee keer over en knipte het uit met een cm boord.
Nadien knipte ik de oogjes, pootjes, vleugeltjes en het neusje uit in vilt.
Nadien naaide ik eerst de witte ooglapjes op de gele ooglapjes. Hiervoor toonde mijn mama mij een speciale en leuke steek. Nadien naaide ik ook knopen als ogen op de lapjes.
Daarna naaide ik de ogen vast op de katoenen stof en ook het neusje naaide ik met dezelfde steek vast.
Onder de vleugels stak ik wat vulling, zodat het leek alsof ze echt op het lijfje liggen en ook deze naaide ik weer vast.
Als alles op de voorkant van de stof vastgenaaid was, legde ik de twee katoenen stofjes met de goede kant tegen elkaar. Zo kon ik ze aan elkaar stikken en nadien binnenstebuiten draaien zodat je niets van het stikwerk meer ziet. Bovenaan tussen de bovenkanten van de hoofdjes stak ik nog een lint met een ringetje aan zodat het ineens mee vast gestikt kon worden.
Thuis hebben we twee naaimachines staan van mijn moemoe. Super handig, zo kunnen mijn mama en ik samen stikken. Zo zie je maar, het naaien en stikken zit in het bloed! :)
Nadat ik rond het lijfje gestikt had (Met nog een deel open want anders kan je het niet meer binnenstebuiten draaien!), stikte ik aan de voorkant de pootjes er aan zodat ze er mooi tussen zaten. Nu er nog een opening was, stak ik vulling in het uiltje. Omdat baby'tjes houden van dingen die geluid maken, stak ik er ook enkele belletjes bij.
Om de opening dicht te maken, moest ik naaien met de hand omdat dit met de naaimachine niet meer gaat. Met kleine steekjes maakte ik de onderkant van het uiltje dicht.
Het uiltje was eindelijk af en klaar om in te pakken voor het babybezoek! :)
Door dingetjes te naaien en te stikken kan ik mij echt ontspannen en het is altijd leuk om dan tot een resultaat te komen. Het deed me terugdenken aan toen ik in het derde leerjaar zat. We mochten in de klas elk een diertje kiezen en kregen hiervoor de nodige stukjes stof. Je kreeg elk een stappenplannetje en mocht zo zelf je eigen knuffeltje naaien. Dit heeft heel lang op mijn kamer gestaan en ik was echt fier dat ik toen zelf iets genaaid had!
Later wil ik zeker eens zelf in mijn klas de leerlingen iets laten naaien. Het geeft zo veel voldoening voor de leerlingen achteraf en zelfs de jongens vonden het toen leuk! :)
